Amstrad Gebruikers Groep

in English

De Amstrad PDA 600.

Hier heb ik nog een boel uitzoekwerk voor te doen: zo lang heb ik deze Personal Digital Assistant van Amstrad, de PDA 600, namelijk nog niet. In tegenstelling tot de meeste andere Amstrads op leeftijd is dit, samen met de NC notebook computer en de Mega, een gewild item en dit apparaatje brengt tweedehands best nog geld op. Pas onlangs heb ik er een te pakken gekregen. Prijzen beginnen met 75 gulden, hoger al naar gelang de staat en uitrusting.

Deze PDA is een penpad computer, een kleine pengestuurde computer: in tegenstelling tot de gegevens uit de FAQ (die vermeldt 1993) is die van mij geproduceerd in 1991, dus ik ga er maar van uit dat het ding nu 15 jaar oud is. En voor die leeftijd valt 'ie beslist niet tegen. De afmetingen en het gewicht mogen wat stevig genoemd worden voor een zakcomputer, maar de capaciteiten liegen er niet om. Dit is, behalve een absoluut hebbedingetje, best nog een apparaat wat modernere organisers, als bijvoorbeeld de Psion of Windows CE computers, naar de kroon steekt.

De PDA 600 (niet echt een toepasselijk nummer) bezit een Zilog Z8S180 processor op 14mHz en heeft een geheugencapaciteit van 128kb, alhoewel deze opgedeeld is in segmenten voor scherm, OCR-verwerking en opslag. Uitbreiding tot 2mb SRAM is mogelijk met PCMCIA kaarten, type I. En dit wordt een van de eerste uitzoekpuntjes: zo'n kaartje kun je tegenwoordig voor weinig op de kop tikken, dus… Niet dat ik nu al geheugen tekortkom, maar met een volledig adresboek en wat andere, onmisbare, gegevens zit het geheugen wel al voor 50% vol.

De meegeleverde software is vrij standaard voor een PDA: een adresboekje, to-do lijst, calculator, wereldtijden, agenda, notitieblok en nog wat dingetjes. Wat mist is een wachtwoordbeveiliging: als je 'm verliest ligt de zaak 'op straat'. Ook dat wordt uitzoekwerk, want het apparaat is per slot van rekening een computer en is dus te programmeren. De nodige informatie en bestanden staan op de Amstrad's Home Page (de unofficial pages van Cliff Lawson - opent in nieuw venster), de voormalige projectleider van de PDA 600.

Het bijzondere van deze penpadcomputer zit 'm in de bediening. Het apparaatje wordt geleverd met een plastic staafje (dat aan de achterkant van het apparaat veilig, in een gleuf, opgeborgen wordt) waarin je met wat moeite een pen kunt herkennen en een drukgevoelig scherm. Een toetsenbord ontbreekt dan ook en de enige knop waarin door Amstrad is voorzien is de aan/uit knop. Bij het inschakelen klinkt een doordringende pieptoon, die ook klinkt bij bepaalde acties: het enige vervelende aan het apparaat. Het is een vrij harde, verreikende, toon die je er van weerhoudt om 'm in het openbaar te gebruiken.

Naast een meertalig instructiehandboek, garantiekaart en een reservepen zit er in setje stickers in met gebruiksaanwijzingen in verschillende talen. Bij mij is de Duitse sticker gebruikt, maar alle stickers zitten er gelukkig nog bij (weer een actiepuntje - Duitse sticker vervangen door de Engelse). Deze sticker wordt aan de binnenkant van het deksel, links geplakt en verschaft een overzicht van alle mogelijkheden in een oogopslag. Alle iconen, plaatjes die gebruikt worden om keuzen en menu-opties weer te geven, worden hierop in het kort toegelicht.

Het selecteren van de menu-opties is dus vrij eenvoudig, inclusief het instellen van de taal waarin het apparaat zich presenteert (Engels, Duits, Frans, Italiaans en Spaans) en behoeft weinig uitleg. Wijs de bewuste optie op het scherm aan met de pen en de handel gaat van start.

Interessanter is de ingave van tekst: neem bijvoorbeeld een adresregel in het adresboekje en onderaan de pagina springt een venstertje open (zie foto) met lege vakjes. In die vakjes schrijf je met de pen de gewenste tekens en, met behulp van Optical Character Recognition (OCR) vertaalt de PDA dat in de bijbehorende tekens.

Helaas is het niet mogelijk om het proces op foto te tonen: daar gaat het iets te snel voor: voor de gebruiker eigenlijk dus niet zo jammer… Je kunt de PDA je eigen handschrift aanleren en eventuele problemen later oplossen. Als je constateert dat de PDA jouw handgeschreven D steeds interpreteert als een O dan kun je, vanuit de applicatie waar je op dat moment inzit, een venster met de tekenset oproepen, het gewraakte teken aanwijzen en je krijgt 4 blokjes (als boven) te zien waarin je het apparaat in 4 versies duidelijk kunt maken hoe het teken door jou geschreven wordt. Dit proces werkt goed, zelfs vergeleken met modernere apparaten is hier niets aan op te merken. Overigens wordt handgeschreven tekst in het notitieboekje niet met OCR naar 'gedrukte letters' vertaald maar blijft staan. Hierdoor kunnen ook bijvoorbeeld tekeningen opgeslagen worden.

Verborgen achter een schuifje, zit een mini-RS232 poort. Deze poort stelt de PDA in staat om in contact te komen met andere computers. Over software en aansluitingen weet ik nog niet veel, maar daar zal ik me nog in gaan verdiepen (ik heb momenteel te weinig tijd om de handleiding en overige documentatie door te nemen). Maar koppelen met een PC staat hoog op het verlanglijstje, aangezien het de manier is om het apparaat bij te werken. Stel je voor dat het geheugen langdurig zonder stroom komt te zitten en alle gegevens zijn weg. Kun je de hele handel opnieuw gaan lopen invoeren! Dat is wel leuk, voor een keertje, maar daarna is het bedoeling dat de gegevens opgeslagen blijven, of tenminste snel aan te vullen. En via een PC zou dat simpel en snel kunnen... Het ligt in de bedoeling dit tot een doe-het-zelf project te gaan verheffen.

De PDA, van de achterkant gezien, met het batterijencompartiment open: het apparaat slikt 3 penlight batterijen (goed voor minimaal 40 bedrijfsuren, maar als je 'm niet gebruikt wordt minder stroom geconsumeerd) en beschikt over een back-up lithium accu.

Eveneens afgebeeld zijn de verwisselbare PCMCIA insteekkaarten (drie op de voorgrond en een halfingestoken aan de linkerkant). De PDA wordt geleverd met een dummy-PCMCIA kaart, om stof en vuil te weren. De PDA kan tot 2 megabytes aan SRAM kaarten gebruiken.

Deze foto geeft ook een goed beeld van de afmetingen, maar het apparaat is, met bijna een halve kilo, wel verrassend zwaar. Aan de ene kant geen fragiel dingetje dat nergens tegen kan, maar, aan de andere kant, toch niet bepaald een zakcomputer.

Tenzij je vrij grote zakken hebt…

Hierbij de enige extra programmatuur waarover ik, vooralsnog, beschik: drie games. Crazy Money, Mosaic en Pagged (65.344 bytes). En de tweede: games2 met Game44, Squares en FliView (255.775 bytes).'

Voor zover ik weet zijn deze games niet voorbij het experimentele stadium gekomen en nooit op de markt gebracht. Beide bestanden zijn ondergebracht in een .ZIP archief en zijn images van een 512 kb SRAM kaart.

Images kunnen met, bijvoorbeeld, Elan Memory Card Explorer (de software die ik gebruik, zie http://www.elan-digital-systems.co.uk/pcmcia/pcmciarw.html kunnen worden teruggeschreven naar een SRAM PCMCIA kaart van 512kb (of groter). Andere programmatuur zal ook werken, althans volgens de reacties.

Voor meer voorbeelden en software kun je kijken op Amstrad's Home Page (de unofficial pages van Cliff Lawson - opent in nieuw venster).

Vragen over de PDA 600 via het contactformulier

Naar de hoofdpagina.